knipsels

Zowel de stadsdiensten als externe partners zullen er vanaf dan geen pesticiden meer mogen inzetten. De hoeveelheid gebruikte pesticiden was de voorbije jaren al sterk gedaald uit milieuoverwegingen, maar nu zal de stad er dus volledig mee stoppen. Het verbod is deels een gevolg van het decreet dat de Vlaamse overheid begin vorig jaar opstelde. Antwerpen had de hoeveelheid gebruikte pesticiden op openbaar terrein al verminderd van meer dan 800 kilogram in 2000 naar nog amper 13 kilogram vorig jaar. "We zullen in de toekomst allerlei milieuvriendelijke alternatieven hanteren om het openbaar domein van onkruid en ongedierte te verlossen", zegt schepen voor Leefmilieu Nabilla Ait Daoud (N-VA). "Daarnaast zal het groen in de stad ook intensiever beheerd worden." Op de nieuwe regel blijven voorlopig wel nog twee uitzonderingen mogelijk. Enerzijds voor het bestrijden van een wespenplaag of een bruine rattenplaag en anderzijds voor het terugdringen van agressieve invasieve soorten zoals de Japanse duizendknoop.

Als het ligt aan Ségolène Royal, de Franse minister van Ecologie, Duurzame Ontwikkeling en Energie, dan komt er een verbod op het spuiten met pesticiden binnen 200 meter van scholen. Dat blijkt uit berichtgeving op Pleinchamp. Nadat in januari dit jaar werd besloten vanaf 2020 een verbod in te stellen op bestrijdingsmiddelen in openbaar groen, komt er meteen nog een verbod achteraan. Binnenkort kondigt zij samen met haar collega, de minister van landbouw Stephane Le Foll, een verbod aan op het spuiten van bestrijdingsmiddelen binnen 200 meter van scholen. Het verbod op openbaar groen betekent dat er niet meer mag worden gespoten in de groene ruimte, op promenades en in bossen. De wet wordt mogelijk uitgebreid, maar snelwegen, sportparken en begraafplaatsen worden er niet door beïnvloed. Royal loopt met het verbod op spuiten rondom scholen vooruit op haar idee om niet te lang te wachten met het instellen van een verbod op gewasbeschermingsmiddelen en pesticiden in steden en dorpen.

Hof van Twello probeert met gratis grond, gratis mest en de verkoop van producten uit de moestuin biologische groenten goedkoper te krijgen. Zo'n 40 mensen hebben inmiddels van eigenaar Gert Jan Jansen uit Twello een stuk grond gekregen waar ze groenten op kunnen verbouwen. De helft van de groente,die ze verbouwen, wordt verkocht in de streekproductenwinkel van Hof van Twello. De tuinders krijgen de helft van de verkoopopbrengst van de groenten. Om te voorkomen dat er tientallen kroppen sla in de winkel liggen en bijna geen bieten, moeten de tuinders zich houden aan een teelplan. "Een win-win situatie voor beide partijen", aldus de eigenaar. Het systeem is gebaseerd op de oude meentes. Meentes waren ooit gemeenschappelijk gebruikte grond, meestal in eigendom van een grootgrondbezitter. Burgers mochten er hun koeien op laten grazen of voedsel telen. In ruil daarvoor moesten ze bijvoorbeeld sloten of wegen onderhouden.

Wetenschappers van de Harvard University hebben sterke aanwijzingen gevonden naar de oorzaak van ‘colony collapse disorder’, ofwel bijenverdwijnziekte in het Nederlands. De bijenverdwijnziekte is een fenomeen waarbij bijenkolonies plots leeg worden teruggevonden. Zelfs de dode bijen worden niet meer teruggevonden. Volgens het onderzoek zouden pesticiden de oorzaak zijn van de bijenverdwijnziekte. Het researchteam, onder leiding van Chensheng Lu, onderzocht achttien bijenkolonies op drie locaties in Massachusetts gedurende de winter van 2012. Vier kolonies op elke plaats kregen maïssiroop met pesticiden die neonicotinoïden bevatten. Neonicotinoïden is voor insecten een soort zenuwgas en het imiteert de werking van nicotine. De twee andere kolonies per plaats kregen niets toegediend. In de lente van 2013 bleek dat de kolonies die neonicotinoïden toegediend kregen voor de helft verdwenen waren. De bijenkolonies die nog overbleven waren niet in de beste staat. Vaak hadden ze geen bijenkoningin of ontwikkelende bijen.

Lavendelplanten, klokjesbloem of de sneeuwbal. Allemaal prachtig bloeiende tuinplanten en zeer aantrekkelijk voor bijen en hommels. De tuinder is blij met zijn bloeiende tuin en bijen vinden veel stuifmeel op de bloeiende planten. Een win- winsituatie. Veel mensen doen graag hun best voor de bijen en vlinders in de tuin. Ze zetten de tuin vol met bloeiende planten en hopen zo een steentje te kunnen bijdragen tegen de toenemende bijensterfte. Helaas blijken de meeste planten niet zo bij-vriendelijk. Veel van de planten die te koop zijn bij het tuincentrum zitten boordevol pesticiden, blijkt uit onderzoek van Greenpeace. Greenpeace liet 69 planten onderzoeken op 400 verschillende soorten pesticiden en de resultaten zijn schokkend. Slechts één monster bevatte geen enkel bestrijdingsmiddel; op alle andere monsters trof Greenpeace schadelijke bestrijdingsmiddelen aan. Ook zijn pesticiden gevonden die in Nederland verboden zijn.

Le Monde brengt een rapport naar buiten van de vereniging Générations futures. Daaruit zou blijken dat 80% van de jeugd in Franse landbouwgebieden (graan, in het Noorden, en druiven in het Oosten en Zuid-Westen van het land) endocrinologisch besmet moet worden geacht door het gebruik van gifstoffen die in de landbouw als gewasbescherming worden gebruikt. Slechts 2% van de jeugd is afkomstig uit gezinnen die in de landbouw actief zijn. Het gaat om een kleine steekproef onder 30 kinderen. Opvallend is het grote aantal residutypen dat is aangetroffen. Er werden 624 verschillende residuen aangetroffen, circa 21 per kind.

Uit ethisch oogpunt verdient de agro-ecologische landbouw de voorkeur boven de intensieve landbouw. De eerste aanpak is duurzamer, respecteert boeren en de biodiversiteit in de landbouw en verkleint de kloof tussen productie en consumptie van voedsel. De intensieve landbouw is nu dominant en heeft de verbindingen tussen land, voedselproductie en de maaltijd doorgesneden. Problemen als overgewicht, ondervoeding, gebrek aan duurzaamheid en dierenwelzijn hangen samen met deze gangbare wijze van productie en consumptie van voedsel. Deze problemen kunnen worden aangepakt als de productiesector beter luistert naar de consumenten en de consumenten kritischer worden. Dat zegt prof. dr. Michiel Korthals bij zijn afscheid als hoogleraar Toegepaste Filosofie aan Wageningen Universiteit.

Het zwartboek bundelt honderden zorgen en klachten van verontruste burgers uit heel Nederland over het gebruik van bestrijdingsmiddelen in hun leefomgeving. Kamerlid Esther Ouwehand overhandigt het eerste exemplaar aan een zwangere vrouw die zich zorgen maakt over de effecten van landbouwgif op haar ongeboren kind. Na de presentatie van het zwartboek lanceren de initiatiefnemers een geheel vernieuwde Gifklikker-website. Ook kondigen ze nieuwe acties aan die duidelijk maken dat veel mensen ongewild worden blootgesteld aan gifstoffen uit de landbouw. De Partij voor de Dieren en Bollenboos intensiveren daarmee hun inzet in de strijd tegen landbouwgif. Dat blijkt hard nodig om het kabinet aan te zetten tot maatregelen.

Natuurpunt Lubbeek brengt eind deze maand een uniek boek uit met de vertaling van de Franstalige manuscripten van de overleden ere-notaris Pierre Halflants. Hij noteerde tijdens zijn talrijke wandelingen tussen 1925 en 1983 in het Hageland het leven en het gedrag van 48 kleine zangvogelsoorten. Hij schreef vier notaboekjes vol met waarnemingen van vogels, wat heel uitzonderlijk was voor die tijd. Alle manuscripten werden in het Frans opgesteld. ‘Deze notities werden nu vertaald’, zegt Gerda Van Hoovels, de secretaris van Natuurpunt Lubbeek. ‘Het boek dateert uit 1945 en geeft duidelijk aan dat er vroeger meer zangvogels in het Hageland waren dan in de Ardennen. Dat Halflants in die tijd en op zo’n jonge leeftijd al vogels observeerde, was een unicum. Naast het Hageland en de Ardennen deed hij ook vogelobservaties in Koksijde en aan de Limburgse vijvers.’ Het boek bevat een uitgebreide beschrijving van 48 zangvogels in zwart-witte pentekeningen. Ook de achteruitgang van het vogelbestand in een veranderend landschap werd beschreven. Een tiental zangvogels die toen leefden zijn ondertussen verdwenen.

Vandaag is de nieuwe, interactieve website Waddenzeevismonitor.nl gelanceerd. Op de website is voor elke vissoort te zien hoe deze zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld in de Waddenzee. Het NIOZ, het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, meet al vijftig jaar lang het aantal soorten en de hoeveelheden vis in de Waddenzee. Het is nu voor het eerst dat deze onderzoeksgegevens voor een breed publiek toegankelijk worden gemaakt. Het blijkt dat de vangsten de laatste vijftig jaar fors zijn afgenomen. Het aantal vissen is gedaald en sommige vissoorten zijn nagenoeg verdwenen. Op de website kan iedereen eenvoudig vangstaantallen per vissoort opvragen. Ook is het mogelijk de visstand van meerdere vissoorten naast elkaar op te vragen in een grafiek. Van de bijna 80 vissoorten die de afgelopen vijftig jaar in fuik zijn gevangen, is achtergrondinformatie en duidelijk beeldmateriaal opgenomen.