knipsels

De Kamer, gehoord de beraadslaging, constaterende dat de relatie tussen het gebruik van neonicotinoïden enerzijds en de hoge sterfte onder bijen en het optreden van hersenschade bij kinderen anderzijds, niet is uitgesloten; verzoekt de regering, een moratorium in te stellen op het gebruik van neonicotinoïden totdat vaststaat dat zij geen schadelijk effect hebben op bijen en de volksgezondheid, en gaat over tot de orde van de dag.
Ouwehand, Van Gerven, Schouw

Staatssecretaris Co Verdaas van Economische Zaken (PvdA) treedt af vanwege het onterecht declareren van een grote hoeveelheid autoritten toen hij provinciebestuurder in Gelderland was. Dat bevestigde hij zojuist op een persconferentie. Verdaas was van 30 januari 2003 tot 30 november 2006 Tweede Kamerlid voor de PvdA. De afgelopen vijf jaar was hij gedeputeerde van Gelderland, belast met ruimtelijke ordening. De 46-jarige Verdaas woonde in Zwolle, maar moest in Gelderland gaan wonen toen hij daar in april 2007 provinciebestuurder werd. Volgens Gedeputeerde Staten kocht Verdaas kort na zijn aanstelling een pand in Nijmegen, waar hij op papier vanaf dat moment woonde. Maar volgens een Statenlid in Gelderland declareerde Verdaas tot medio 2011 honderden ritten tussen Arnhem en Zwolle, waar hij dus stiekem bleef wonen. In drie jaar tijd zou hij 382 keer door een chauffeur met een dienstauto zijn opgehaald en even zo vele keren thuisgebracht. De ritjes van en naar Zwolle kostten zo’n 30.000 euro, schreef de Volkskrant eind november.

Als Europa het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) niet bijstuurt, dan krijgen we nauwelijks een bijsturing naar een meer duurzame landbouw en platteland. Dit landbouwbeleid gaf ons vooral steeds grotere stallen en monoculturen, die erg afhankelijk zijn van externe input zoals buitenlandse veevoeders, kunstmest, chemische pesticiden, groot landbouwmaterieel en dus ook risicovolle bankleningen. Wie is hier de dupe van? Iedereen. Wij boeren hebben het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. Het milieu staat ook onder druk met verarmde gronden en vervuild water. Landbouwdieren zitten zonder daglicht op elkaar gestapeld. De consument krijgt eten op zijn bord dat residuen kan bevatten van chemische pesticiden of antibiotica. Een eentonig platteland krijgen we, met weinig koeien, laat staan varkens in de wei en te weinig levensnoodzakelijke bijen. Wie wil dit?

Wat zestig jaar geleden gold, is nog steeds zo: Europese steun is nodig voor boeren om te overleven. Te weinig onder de aandacht komen echter de sociale gevolgen. Boeren komen vast te zitten in een neerwaartse spiraal van schaalvergroting, prijsverlaging van de landbouwproducten en stijging van de kosten. Resultaat: boeren gaan gebukt onder zware financiële lasten en verdwijnen aan een moordend tempo. Tegen dit tempo zijn er binnen 25 jaar nog nauwelijks familiale landbouwbedrijven meer in ons land. Echte duurzaamheid is geen luxe, maar een bittere noodzaak voor zowel boer, consument, dier als milieu. Het is niet óf winst, óf milieu, óf gezonde voeding, het is dat allemaal samen. Een platteland zonder boeren? Als Europa het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) niet bijstuurt, dan krijgen we nauwelijks een bijsturing naar een meer duurzame landbouw en platteland. Dit landbouwbeleid gaf ons vooral steeds grotere stallen en monoculturen, die erg afhankelijk zijn van externe input zoals buitenlandse veevoeders, kunstmest, chemische pesticiden, groot landbouwmaterieel en dus ook risicovolle bankleningen.

Vragen van het lid Ouwehand (Partij voor de Dieren) aan de staatssecretaris van Economische Zaken over de belangenverstrengeling bij de toelating van bestrijdingsmiddelen en de negatieve gevolgen daarvoor bijen en andere bestuivers (bijlage).

Hiermee wordt ‘het leven zelf’ geprivatiseerd. Bionext, ketenorganisatie voor duurzame, biologische landbouw en voeding vindt dat veredelaars en boeren vrij moeten kunnen beschikken over alle erfelijke eigenschappen van planten en dieren voor de ontwikkeling van nieuwe rassen. Dit vraagt om een aanpassing van de Europese octrooiwetgeving. Om hiervoor meer maatschappelijke steun te krijgen en zo de politieke druk op te voeren, start Bionext de campagne ‘Hart voor biodiversiteit, geen octrooi op leven’. Op www.bionext.nl/hartvoorbiodiversiteit staat hoe burgers het initiatief kunnen ondersteunen. Volgens Bionext beperken octrooien op planten en dieren de innovatie in de veredeling en daarmee de diversiteit aan rassen voor onze voedselproductie. Dat leidt tot minder keuze voor veredelaars, boeren en consumenten en brengt de voedselzekerheid en biodiversiteit in gevaar.

Toezichthouders van het Hoogheemraadschap van Delfland hebben de afgelopen twee jaar zo'n 1800 glastuinbedrijven bezocht om afspraken te maken over het terugdringen van lozingen op oppervlaktewater. Tijdens de bezoeken zijn de afvalwaterstromen in kaart gebracht en afspraken gemaakt over de wijze waarop de lozingen worden beeindigd. Dit door aansluiting op de riolering, hergebruik of permanent de lozing te stoppen. Ruim 70 procent van de bedrijven loost bedrijfsafvalwater op de riolering of loost ueberhaupt niet meer. De betrokken partijen streven ernaar dat ongeveer 90 procent van de lozingen aan het eind van dit jaar is gesaneerd. Gemeenten hebben met de aanleg van de riolering gezorgd voor de infrastructuur. Delfland zorgt voor het zuiveren van het afvalwater en de glastuinbouwbedrijven voor het op juiste wijze afvoeren van afvalwater.