Het huidige economische groeisysteem heeft een slachtoffer gemaakt waar we tot nu toe een blinde vlek voor hebben: de vruchtbaarheid van onze landbouwgrond. Aangedreven door de groei-economie zijn boeren, voedselindustrie en consumenten de weg kwijtgeraakt. De grond waarop de boeren telen is eigenlijk van de bank. Met de grond als onderpand hebben ze de afgelopen decennia torenhoge leningen afgesloten. Dat geld hadden ze nodig voor meer hectares, grotere machines en nog grotere schuren en stallen. De agrariërs moeten dus steeds ‘efficiënter’ werken om de leningen afbetaald te krijgen. Concreet betekent dit: nog meer tonnen opbrengst per hectare eruit sleuren en nog meer dieren in één stal proppen. Alle vruchtbaarheid uit de grond rukken en overschakelen op de schijnvruchtbaarheid van kunstmest.
Boeren met grootschalige monoculturen hebben zich bovendien afhankelijk gemaakt van mega-afnemers zoals Unilever en Ahold. Die laatste had recent goed nieuws voor zijn producenten: ze mogen nóg meer leveren. Maar omdat ze méér mogen leveren, gaat de afzetprijs wél 2% omlaag. Het maakt het economische spel zichtbaar: massaal goedkoop inkopen en massaal duur verkopen. In dat spel zijn ook veel consumenten, misleid door kiloknallers en kingsize verpakkingen, de ‘menselijke maat’ kwijtgeraakt en structureel te veel gaan eten. Volgens het CBS is 45% van alle volwassenen in ons land te dik waarvan 11% zelfs ernstig overgewicht heeft.
Bron:
Jan Diek van Mansvelt, emeritus hoogleraar Wageningen UR, in Gevoel voor Humus, 9 januari 2013
http://gevoelvoorhumus.nl/2013/01/09/ontaarde-landbouw-put-bodems-uit/
- Login om te reageren