Dat blijkt uit de Vogelbalans 2012, de jaarlijkse graadmeter van de Nederlandse vogelpopulatie. Van de broedvogels op het platteland is de voorbije vijftig jaar driekwart verdwenen, berekent Sovon. Grootste verliezer is de veldleeuwerik (Alauda arvensis), waarvan de populatie sinds 1960 met 96 procent is afgenomen. Andere prominente verliezers zijn de patrijs Perdix perdix (-93 procent), de zomertortel Streptopelia turtur (-92 procent), de ringmus Passer montanus (-93 procent) en de grutto Limosa limosa (-68 procent). De Vogelbescherming Nederland is geschrokken. 'Het gaat slechter dan we al vreesden', aldus woordvoerster Marieke Dijksman. Zij is bang dat de financiering van de maatregelen om de vogels te redden, onder druk komt te staan. 'Er wordt officieel gewerkt aan vergroening van het Europese landbouwbeleid, maar in de praktijk komt daar niets van terecht.'
Bron: Volkskrant, 23-11-2012
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/Nieuws/article/detail/3352513/2012/…
- Login om te reageren
Intensieve landbouw heeft weidevogels de nek omgedraaid
Sinds 1960 is driekwart van de broedpopulatie van boerenlandvogels in ons land verdwenen. De populatie veldleeuweriken is zelfs met 96 procent gekrompen, blijkt uit de pas verschenen Vogelbalans 2012. Hoogleraar Natuurbeheer en plantenecologie Frank Berendse is nauwelijks verrast door de cijfers. 'Ik heb zelf tien jaar geleden al gerapporteerd over de verarming van het boerenland. De veldleeuwerik was toen al 85 procent in aantal afgenomen. Die verarming heeft zich in snel tempo voortgezet. Wat me wel opvalt is dat het aantal kieviten ook zo hard achteruit gaat. Dat was één van de soorten die zich tot nu toe nog redelijk staande wisten te houden.'
De intensieve landbouw is de boosdoener. Helpt agrarisch natuurbeheer dan niet? 'Nee. Agrarisch natuurbeheer is bij lange na niet in staat de effecten van de intensieve landbouw te compenseren. We hebben dat al jaren geleden keihard aangetoond en gepubliceerd. Later gaan maaien, het hoofdbestanddeel van agrarisch natuurbeheer, is op zich prima want daardoor gaan minder kuikens dood. Maar we weten inmiddels dat dat absoluut onvoldoende is. Zo'n kuiken moet vervolgens ook voldoende voedsel hebben. En daar is een structuurrijke, ijle vegetatie voor nodig. Maar later maaien op zwaar bemeste, ontwaterde percelen leidt tot een dichte donkergroene begroeiing. Voor kuikens valt daar niet door heen te komen. Weidevogels zijn gebaat bij een hoge grondwaterstand en weinig bemesting. Maar dat zijn nou juist de zaken die het agrarisch natuurbeheer vaak niet aan pakt.' Is er dan helemaal geen uitweg? 'Jawel. We moeten het geld voor agrarisch natuurbeheer vooral stoppen in kansrijke, grote gebieden, liefst in aansluiting op bestaande reservaten voor weide- of akkervogels. Gebieden waar je iets kun bereiken, waar de grondwaterstand omhoog kan, er veel minder wordt bemest en geen bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Dat helpt de vogels verder. Ik zit in de commissie Natuur en Landschap van de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur. Binnenkort gaan we het kabinet adviseren over het nieuwe natuurbeleid. Dit zal zeker onderdeel van dit advies gaan worden.
Bron:
http://veehouderij.startpagina.nl/prikbord/read.php 1741,16137725,16137725