We zouden moeten uitgroeien tot een wereldleider in duurzame alternatieven voor schadelijke pesticiden

De Europese Unie is op 1 december 2013 moedig begonnen met een verbod van twee jaar op bepaalde toepassingen van drie neonicotinoide pesticiden die schadelijk voor honingbijen en andere bestuivers zijn. Het Europese verbod gaat over neuroactieve insecticiden die in hun werking vergelijkbaar zijn met nicotine. De bekende gevolgen voor bijen variëren van negatieve beinvloeding van foerageergedrag en navigatie (die hun vermogen om gewassen te bestuiven vermindert) tot de dood. Bestuivers zijn essentieel voor onze voedselvoorziening en landbouweconomie. Ze zorgen voor meer dan een derde van het voedsel dat we eten, verbeteren de productie van 75 procent van alle soorten gewassen, en zijn essentieel voor talrijke gewassen, zoals amandelen, avocado's, appels en kersen. Maar we moeten veel meer doen, en uitgroeien tot een wereldleider in duurzame alternatieven voor schadelijke pesticiden.

Een vloedgolf van wetenschappelijk bewijs toont aan dat deze verbindingen een belangrijke rol spelen in Colony Collapse Disorder, een fenomeen waarmee de sterk verhoogde bijenvolksterfte in de Verenigde Staten sinds 2006 wordt omschreven. Verdere studies tonen aan dat de zogenaamde neonics ook verlammende effecten op wilde bestuivers hebben. Zo voltrok zich afgelopen zomer in Oregon een enorme hommel sterfte na toepassing van neonics op verschillende sierbomen.

Sommigen verdedigen de neonics, die zich voornamelijk op insecten richten, met het argument dat de boeren door een verbod zouden kunnen terugkeren naar nog giftigere pesticiden. Deze zorg mag legitiem zijn, maar het kan nooit een rechtvaardiging zijn voor de voortzetting van het gebruik van chemische stoffen die de gezondheid van bestuivers ernstig kunnen verstoren. In plaats daarvan moeten beleidsmakers er naar streven het gebruik van alle bestrijdingsmiddelen (insecticiden, fungiciden, herbiciden, enz.) waarvan is aangetoond dat ze schadelijk zijn voor mens en milieu drastisch te verminderen, zodat het alternatief voor een twijfelachtig product niet nog erger is als een neonicotinoide! Concreet zouden de nodige prikkels moeten worden ingebouwd in beleidsmaatregelen, en onderzoeksgelden moeten worden vrijgemaakt, om duurzame alternatieven voor het gebruik van synthetische pesticiden te identificeren en te bevorderen. Dat is veel verstandiger dan het gedogen van de verontreiniging van water, lucht en bodem met giftige bestrijdingsmiddelen. Ieder jaar worden circa 700 miljoen kg werkzame bestanddelen van bestrijdingsmiddelen verspreid in de landbouw van de V.S. en meer als 2 miljard kg wereldwijd. En als de huidige trends in het gebruik van bestrijdingsmiddelen zich voortzetten zal het gebruik tot 2050 nog verder stijgen met een factor 2,7.

Er zijn alternatieven voor synthetische pesticiden. Het is een misvatting te veronderstellen dat de telers en wetenschappers, er door samenwerking niet in zouden kunnen slagen hoge productiemethoden te ontwikkelen die grotendeels of helemaal onafhankelijk zijn van pesticiden. Vele studies en ervaringen uit de praktijk tonen de haalbaarheid van alternatieve benaderingen aan. In de Verenigde Staten bleek bijvoorbeeld uit een langdurige studie in Idaho dat bepaalde gewasrotatieschema's het gebruik van herbiciden overbodig maakte. Eerder onderzoek had uitgewezen dat soortgelijke rotatie methoden maïs en soja boeren ook konden helpen om ook ernstige droogte., zoals in 2012 in de VS, het hoofd te bieden. Deze voorbeelden tonen aan dat pesticide-vrije benaderingen in duurzame landbouw tenminste evenwaardig zijn aan pesticide-afhankelijke benaderingen. Ze onderstrepen ook de rol die onderzoek kan spelen in het ontwikkelen van effectieve alternatieven.

Bron:
The Berkeley Blog, 1 december 2013
Europe is banning bee-harmful pesticides; the US should take a lead.
van Claire Kremen, professor, environmental sciences; co-director, Berkeley Food Institute | 12/1/13
http://blogs.berkeley.edu/2013/12/01/europe-is-banning-bee-harmful-pest…