Wat de bijenhouders allang wisten wilde de wetenschap niet ontdekken

De meeste bijenhouders hoeven er niet van te worden overtuigd dat bestrijdingsmiddelen, en in het bijzonder de neonicotinoide insecticiden, de oorzaak zijn van de massale bijenvolksterfte van de laatste jaren. Door de druk van een sterke bijenhoudersvereniging en verscheidene invloedrijke milieu-organisaties is er in de V.S. veel onderzoek verricht naar de oorzaken van de sterk verhoogde bijenvolksterfte, maar het is toch een zeer frustrerende tijd voor bijenhouders geweest. Voor een buitenstaander leek het er op dat de projecten het doel hadden alle mogelijke oorzaken uit te sluiten alvorens naar de rol van bestrijdingsmiddelen te kijken. Dat was zo ongeveer het laatste waarvoor men belangstelling leek te hebben. Het rapport van de begeleidingscommissie van het Amerikaanse bijenvolksterfte onderzoek is in dat opzicht zeer interessante lectuur (www.ars.usda.gov/is/br/ccd/ccdprogressreport2010.pdf). Iedereen is het er over eens dat de bijen ziek zijn, maar dat komt toch zeker doordat wij de bijen door het hele land rijden of door ondervoeding? Het is alsof je een lange spiraal volgt met in het centrum de roos. Je weet waar de reis naar toe behoort te gaan, maar ze willen allereerst de hele spiraal langs voordat ze de roos treffen.

Twee jaar geleden vond Dr. Jeff Pettis, een vooraanstaande wetenschapper van het Amerikaanse ministerie van Landbouw in Pennsylvania, een interessant synergistisch effect op honingbijen van blootstelling aan minieme doseringen van imidacloprid en de darmparasiet Nosema. Imidacloprid plus Nosema veroorzaakte een snellere ondergang van een bijenvolk, een zeer belangrijke ontdekking. In 2010 vonden Alaux en medewerkers en in 2011 Vidau en medewerkers in Frankrijk precies hetzelfde effect (onafhankelijk van het Amerikaanse onderzoek). Pettis verscheen echter in maart 2011 voor het Britse Lagerhuis om te beweren dat hij er toch nog niet van overtuigd was dat neonicotinoiden voor de bijenvolksterfte verantwoordelijk waren, omdat hij zijn resultaten in het veld niet kon reproduceren. Daarbij is het algemeen bekend is dat het heel moeilijk is eenduidige conclusies te trekken uit veldonderzoek vanwege de brede scala aan variabelen. Dit geldt in het bijzonder voor honingbijen, die over afstanden van vele kilometers foerageren. Je hebt in het onderhavige geval bovendien te maken met een product waarvan is aangetoond dat het in staat is het immuunsysteem van honingsbijen te verzwakken bij hoeveelheden die bijna niet meer te meten zijn. De wereldwijde ondergang van bijenvolken en het gelijktijdige massale gebruik van neonicotinoiden op landbouwgronden, in bossen en tuinen van grote delen van de Aarde kan moeilijk op toeval berusten, en zeer zeker niet wanneer je de effecten kent, die in laboratoriumproeven zijn waargenomen.

Uit: "Waar zijn de lieveheersbeestjes toch gebleven ?" van Marilyn Steiner en Stephen Goodwin (vertaling: Henk Tennekes)
http://hydroponics.com.au/free-articles/where-have-all-the-ladybirds-go…

YouTube: Colony Collapse Disorder: It's Pesticides, Stupid!
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=iNvXDAkRzUw#!
Verklaring van Dr. Jeff Pettis voor het Britse Lagerhuis (maart 2011)
http://www.channel4.com/news/bee-decline-not-caused-by-pesticides