Akker- en weidevogels lijken gedoemd te verdwijnen

Jaarlijks communiceert de Vlaamse Landmaatschappij over de inspanningen die landbouwers doen op vlak van agrarisch natuurbeheer. In functie van akkervogels voorzien ze bijvoorbeeld wintervoedsel en nestgelegenheid op hun percelen. Belangrijker nog dan de oppervlakte waarvoor beheerovereenkomsten afgesloten worden, is het resultaat dat daarmee geboekt wordt. Lokaal lijkt dat vruchten af te werpen, maar op Vlaams niveau blijven aan landbouw gebonden vogelsoorten als de veldleeuwerik en de grutto (Limosa limosa) verder afnemen. Aan zo’n snel tempo bovendien dat er in sommige uitgestrekte landbouwgebieden nog nauwelijks vogels te horen zijn. Natuuronderzoeksinstituut INBO schrikt zelf van de uitkomst van de tellingen door vrijwilligers van Natuurpunt.

Voor kievit (Vanellus vanellus) en patrijs (Perdix perdix) publiceerde natuuronderzoeksinstituut INBO de grafieken bij het persbericht en daarin zie je hoe snel het gaat. Sinds de start van de metingen in 2007 zijn beide soorten nog eens in aantal gehalveerd terwijl hun populatie al decennialang afneemt. “De achteruitgang van de veldleeuwerik (Alauda arvensis) trof me het meest omdat het een soort is die algemeen voorkwam in landbouwgebied”, zegt INBO-wetenschapper Glenn Vermeersch. De grootste crash van deze mooie zangvogel vond plaats van voor de tellingen door vrijwilligers van Natuurpunt in functie van het ABV-project. Het aantal broedparen in Vlaanderen is teruggelopen van 75.000 paren in de periode 1973-1977, tot circa 45.000 in 1985-1988, 10.000 in 2000-2002 en slechts 6.000 à 8.000 broedparen in 2018. “Dat is waanzinnig weinig”, zegt Vermeersch ongerust.

Bron: VILT, 11.04.19
http://www.vilt.be/akker--en-weidevogels-lijken-gedoemd-om-te-verdwijnen