Humans

Fruit en groenten bevatten resten van pesticiden

De groenten en fruit bevatten zelden meer resten van pesticiden dan wettelijk toegelaten, maar er zijn vaak wel sporen van meerdere producten. Dat blijkt uit cijfers van het Federaal Agentschap voor Voedselveiligheid (FAVV) die Eos magazine kon inkijken. Ongeveer 80 procent van het fruit en 60 procent van de groenten in de Belgische rekken bevat resten van pesticiden, stelt het voedselagentschap. Het FAVV voerde in 2011 1.800 routinecontroles uit op groente- en fruitstalen. Overschrijdingen van de wettelijke norm zijn zeldzaam: op 1,3 procent van het fruit en 2,7 procent van de groenten is de achtergebleven hoeveelheid pesticide te hoog. Overtredingen komen onder meer voor bij bepaalde tropische en rode vruchten, verse kruiden en chilipepers. Vaak bevatten producten meerdere sporen. Op meer dan 60 procent van de gecontroleerde appels, druiven, aalbessen en sla werden 3 of meer verschillende producten aangetroffen. Appels en peren bevatten gemiddeld 3,5 en in sommige gevallen 8 verschillende pesticidenresidu's. Op één aardbeienstaal werden 12 producten gevonden. Wat het effect is van al die stoffen samen, is nog onduidelijk, stelt het wetenschapsmagazine Eos.

Late lessons from early warnings: science, precaution, innovation - EEA Report No 1/2013

The 2013 Late lessons from early warnings report (attached) is the second of its type produced by the European Environment Agency (EEA) in collaboration with a broad range of external authors and peer reviewers. The case studies across both volumes of Late lessons from early warnings cover a diverse range of chemical and technological innovations, and highlight a number of systemic problems. The 'Late Lessons Project' illustrates how damaging and costly the misuse or neglect of the precautionary principle can be, using case studies and a synthesis of the lessons to be learned and applied to maximising innovations whilst minimising harms.

Henk Tennekes speaks at Hampshire Beekeepers Association Convention

The HBA Convention was held, as in previous years, at Barton Peveril College, Eastleigh, near Southampton on 10th November 2012. Confronting environmental issues 'head on' we had speakers on systemic pesticides, Genetically Modified crops and global warming! With the recently published results of research undertaken in both France and Scotland pointing to detectable effects of sub-lethal levels of systemic insecticides on the nervous systems of pollinators, we were fortunate in having as a speaker Henk Tennekes, an independent toxicologist and one of the founders of http://www.smallbluemarble.org.uk a charity supporting independent research into systemic insecticides, who presented his findings on neonicotinoid insecticides and species decline. ‘His blunt, evidence based presentation was very stimulating and pulled no punches delivering the ‘chilling’ message that neonicotinoids, targeted at insects attacking plants also affected bees and other insects collecting pollen and nectar.’ It was shocking to discover how toxic and persistent these chemicals are and that they are water soluble and leach through soil to affect many arthropods and invertebrate species and so affect a wide range of animals, including humans, higher up ‘the food chain’. ‘Henk’s relevant and thought provoking presentation made a strong impression on all those present and whether or not we agreed with all his conclusions it certainly made one want to learn more about neonicotinoids’. His lecture is attached (The Italian Union of Beekeepers' Associations [Unaapi - Mieliditalia] is distributing this lecture in Italian, see below. Maria Jose Pastor Rodriguez of Unaapi - Mieliditalia prepared a Spanish translation of the lecture, attached). Hampshire BKA has a Proposition before BBKA ACM recommending the notification of neonicotinoid-treated seed sowing to raise awareness and enable monitoring of effects on colony health and mortality. ’We should all take action to make the public aware of this problem’’.

Imidacloprid Potentiates Adipogenesis in Adipocytes

There is emerging evidence that organochlorine and organophosphorus insecticide exposure may be linked to excessive weight gain and symptoms of diabetes. However, there is a lack of knowledge for other types of insecticides with potential influence on obesity and diabetes. Thus, the purpose of this investigation was to determine the role of imidacloprid, a neonicotinoid insecticide, in lipid metabolism by use of 3T3-L1 adipocytes. Imidacloprid treatment potentiated lipid accumulation in 3T3-L1 adipocytes and significantly increased expression of a key regulator of adipocyte differentiation and key regulators of lipogenesis. These results imply the involvement of imidacloprid in altered adipogenesis, resulting in increased fat accumulation. This finding is the first report of a potential link between neonicotinoid insecticide exposure and lipid accumulation in adipocytes.

Stervende bijen bedreigen onze voedselvoorziening

Al vele jaren sterven er grote hoeveelheden honingbijen bij imkers en in de loop van 2012 kwamen er allerlei onderzoeken naar voren waar het gebruik van een bepaalde klasse van bestrijdingsmiddelen (neonicotinoïden) verantwoordelijk wordt gesteld. Het gebruik van deze bestrijdingsmiddelen zou een verminderde voortplanting, verhoogde misvorming en slechte oriëntatiezin bij honingbijen veroorzaken. Al deze factoren zorgen ervoor dat de bijenvolkeren bij imkers drastisch achteruitgaan. Er werd zelfs geopperd dat de bijen zouden uitsterven indien er geen maatregelen worden getroffen en bestrijdingsmiddelen van deze klasse worden verboden. Een gevolg van het uitsterven van de honingbij zou een gigantische voedselcrisis zijn omdat vruchten niet meer bestoven geraken. Ook een rapport gemaakt in opdracht van de milieucommissie van het Europees Parlement (bijlage) adviseert het voorzorgsprincipe i.v.m. met deze bestrijdingsmiddelen omdat een toenemend aantal onderzoeken bevestigen dat neonicotinoïden gevaarlijk zijn voor bijen.

Gebrek aan het enzym aldehyde-dehydrogenase lijkt één van de oorzaken te zijn van de ziekte van Parkinson

Door dat gebrek te verhelpen moet je het ziekteverloop op z’n minst kunnen vertragen, suggereren UCLA-onderzoekers in PNAS. De onderzoekers kwamen er achter toen ze het verband onderzochten tussen parkinson en Benomyl, een fungicide. Parkinson wordt veroorzaakt door een gebrek aan dopamine in de hersenen, wat weer komt door afsterven van de neuronen die deze signaalstof produceren. De onderzoekers dienden daarom eerst benomyl toe aan een in-vitrokweekje van zulke dopaminergische neuronen, en constateerden dat die er inderdaad niet tegen konden. En dat bleek weer te komen doordat het enzym aldehyde dehydrogenase (ALDH) wordt geremd.

The Scientific American: Doubt is their product (Twijfel is hun product)

Weinig wetenschappelijke uitdagingen zijn complexer dan het begrijpen van de gezondheids- of milieurisico's van een chemische stof. Onderzoekers kunnen nu eenmaal giftige verbindingen niet aan mensen toedienen om te zien welke doses kanker veroorzaken. In plaats daarvan vertrouwen laboratorium onderzoekers op dierproeven, en epidemiologen onderzoeken de humane blootstelling die in het veld kan optreden. Beide soorten studies hebben veel onzekerheden, en wetenschappers moeten extrapoleren om oorzakelijke gevolgtrekkingen te kunnen maken en beschermende maatregelen aan te bevelen. Omdat absolute zekerheid zelden een optie is, zouden regelgevingprogramma's niet effectief zijn als een dergelijk bewijs vereist zou zijn. Overheidsfunctionarissen moeten de beste beschikbare gegevens gebruiken om grenswaarden voor schadelijke chemische stoffen vast te stellen en de veiligheid van geneesmiddelen te bepalen. Onzekerheid is een inherent probleem van de wetenschap, maar gefabriceerde onzekerheid is een heel andere kwestie. In de afgelopen drie decennia is de industrie vaak betrokken geraakt bij het ​​ wetenschappelijk onderzoek wanneer hun belangen werden bedreigd. Als, bijvoorbeeld, studies aantonen aan dat een bedrijf de bevolking of het milieu blootstelt aan gevaarlijke niveaus van een bepaalde chemische stof, reageert het bedrijf meestal met het inhuren van eigen onderzoekers om deze studies in twijfel te trekken. Eclatante voorbeelden van deze strategie zijn de wetenschappelijke controverses die zijn ontstaan over de relaties tussen roken en longkanker en tussen bestrijdingsmiddelen en bijensterfte.

Imidacloprid detected in samples of fruit juice, vegetables and cereals from Lucknow, India

A total of 250 samples—including fruits, fruit juices, and baby foods (50 samples each); vegetables (70 samples); and cereals (30 samples)—were collected from Lucknow, India, and analyzed for the presence of imidacloprid residues. Imidacloprid was not detected in samples of fruit juices and baby foods. It was, however, detected in 38 samples of fruits, vegetables, and cereals, which is about 15.2% of the total samples. Of samples of fruits, 22% showed the presence of imidacloprid. Imidacloprid was detected in 24% of vegetable samples, and 33% of cereal samples showed the presence of imidacloprid. The calculated estimated daily intake ranged between 0.004 and 0.131 μg/kg body weight.

Jeff Lowenfels: Ik droom van een Kerstmis zonder bestrijdingsmiddelen

Meer dan 300 ziekten zijn gekoppeld aan het gebruik van pesticiden. Niet als gevolg van dierproeven of laboratoriumonderzoek. Nee, gebaseerd op epidemiologische studies van de mens. Van de top 25 bestrijdingsmiddelen die gebruikt worden voor "voorzieningen" en de 13 voor "landschapsbeheer," zijn er 11 gekoppeld aan kanker, 5 aan geboorteafwijkingen, 10 aan lever-of nierschade, en veroorzaken er 12 neurologische problemen en de lijst gaat maar door. Natuurlijk zijn kinderen het meest gevoelig voor letsel door blootstelling aan pesticiden, omdat hun lichamen nog in ontwikkeling zijn. Veel pesticiden zijn hormoonontregelaars, dus de ontwikkeling die wordt verondersteld te gebeuren, gebeurt "verkeerd." Er is zelfs nu een koppeling met een lager intelligentiequotiënt bij blootgestelde kinderen. Dit is geen gelukkige gang van zaken. Bloedmonsters van volwassenen geven aan dat 95 procent van ons ten minste 1 residue van een bestrijdingsmiddel in de bloedsomloop heeft. Dit kan niet goed zijn. Het zit op het voedsel dat we eten, als het al niet in de lucht of het water zit.

Jeff Lowenfels: Dreaming of a pesticide-free Christmas

More than 300 diseases have been linked to pesticide use. These are not as a result of lab rat tests and studies either. They are based on real-life, epidemiological studies of humans around the country. Of the top 25 pesticides used to manage "facilities" and the 13 used in "landscape management," 11 are linked to cancer, five cause birth defects, 10 cause liver or kidney damage, 12 are linked to neurological problems and the list goes on. Of course, children are the most susceptible to injury from pesticide exposure because their systems are still developing. Many pesticides are endocrine disrupters, so the development that is supposed to happen happens "wrong." There is even now link to lower I.Q. in children when exposed. This is not a happy state of affairs.