De Ringslang (Natrix natrix) is landelijk gezien zeer kwetsbaar. De achteruitgang heeft vooral te maken met intensivering van de landbouw, verdroging en versnippering van de leefgebieden, verkeersslachtoffers, enz. Ook het verdwijnen van geschikte eilegplaatsen (open stalmesthopen) spelen de dieren parten. (Rode Lijstsoort). Het is niet altijd even duidelijk te zien maar de Ringslang is het duidelijkst te herkennen aan de oranje kleurige vlekjes achter op de kop. Water is voor de Ringslang van levensbelang. Daar vindt hij de kikkers, de visjes en salamanders die hij voornamelijk eet. De Ringslang houd van beschutte plekjes uit de wind waar zon en schaduw elkaar afwisselen. Regelmatig worden ze gezien onder, maar soms ook in, bramenstruiken. Hier liggen ze veilig. Het dier is een echte zwerver en kan grote afstanden afleggen. De Ringslang is niet giftig en volkomen ongevaarlijk!

KLM moet de luchtkwaliteit van haar Boeing 737's laten onderzoeken. De rechter vindt zo'n onderzoek nodig, omdat een piloot zegt ziek te worden van de slechte luchtkwaliteit in de cockpit. KLM moet het onderzoek door een onafhankelijk instituut laten uitvoeren en de piloot daarbij betrekken. Willem Felderhof is gezagvoerder bij de KLM. Hij meldde zich meerdere keren ziek. Volgens hem worden zijn klachten veroorzaakt door te hoge concentraties van de giftige stof TCP. De airconditioning in Boeing's 737 maken gebruik van bleed air, ofwel lucht die uit de motor van het vliegtuig wordt afgetapt. Daarbij kan de oliedamp naar de cabine worden meegevoerd. In principe gaat dat om kleine hoeveelheden. KLM betwist dat te hoge concentraties TCP tot de gezondheidsklachten van de piloot leiden. Uit het onderzoek moet ook blijken hoe Felderhof op de concentraties reageert.

Een onderzoek dat eind juni werd gepubliceerd en concludeerde dat neonicotinoïde gewasbeschermingsmiddelen schadelijk zijn voor bijen blijkt nu vervalst, zo schrijft The Times. Een bericht op de blog van een medewerker suggereert dat de onderzoekers hun conclusies bij voorbaat hadden opgesteld, en dat ze met hun publicaties een wereldwijd verbod op neonicotinoïden wilden bekomen. Eén van de betrokken onderzoekers bevestigt dat het bericht juist is, maar ontkent dat het onderzoek bevooroordeeld was. De gewasbeschermingsmiddelenindustrie hoopt dat beleidsmakers het onderzoek nu met de nodige voorzichtigheid zullen behandelen. Tegelijkertijd hopen landbouwers dat de huidige (tijdelijke) ban op neonicotinoïden, volgend jaar niet door de evaluatie geraakt.

Dat blijkt uit de nieuwste lijst van 's werelds meest bedreigde diersoorten. Vooral vlinders, slangen en een hele hoop exotische vissen moeten vrezen voor hun leven. Volgens de 50ste 'Red List', een lijst die jaarlijks door de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) wordt opgesteld, zijn er 22.413 diersoorten met uitsterven bedreigd. "Telkens we onze Red List updaten, merken we dat onze planeet steeds meer van haar ongelooflijke diversiteit verliest", zegt Julia Marton-Lefevre, directeur-generaal van de UICN, in de Britse krant The Independent.

Dat blijkt uit langdurig onderzoek van het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ). De gegevens zijn verzameld door dagelijks de vangst van een zogenoemde komfuik in het Marsdiep bij Texel bij te houden. De fuik ligt van maart tot oktober in het water en wordt sinds 1960 geleegd door onderzoekers van het NIOZ. Zo is de palingstand in de Waddenzee fors gedaald: in 1965 werden er 24 palingen per dag gevangen, nu zit nog maar een paling in tien dagen in de fuik. En zalm, die in de Waddenzee van de jaren 60 veel voorkwam, is helemaal verdwenen, net als de rog. Maritiem onderzoeker Wouter van der Heij van de Waddenvereniging zegt dat het referentiekader voor schippers ook is verschoven: “Wat een visser nu een goede vangst noemt, zou in 1965 als een magere opbrengst zijn beschouwd.”

De internationale inspanningen om de achteruitgang van de biodiversiteit tegen 2020 aan banden te leggen hebben gefaald. Dat stelt het tussentijdse VN-rapport over de huidige stand van zaken van de biodiversiteit. Op de VN-conferentie over biodiversiteit (COP12) die vandaag in Zuid-Korea start, zijn 200 landen samen om het verlies aan natuur en soorten te bespreken. De doelen die de leden in 2010 hebben vastgelegd om dat verlies aan banden te leggen, omvatten onder meer inspanningen om de vernietiging van de natuurlijke habitat van soorten tegen te gaan, vervuiling te verminderen en overbevissing te stoppen tegen 2020. Twintig doelstellingen werden daarvoor onderverdeeld in 56 elementen en slechts vijf daarvan zitten vandaag op schema. Volgens de experts in natuurbehoud wijst dat op een absoluut gebrek aan vooruitgang terwijl we al halfweg de termijn zijn om die doelen te bereiken.

Met name in arme landen is de biodiversiteit sterk afgenomen. Dat blijkt uit onderzoek van het Wereldnatuurfonds. Het Wereldnatuurfonds presenteert de onderzoeksresultaten in het ‘2014 Living Planet Report‘. Het rapport – dat elke twee jaar verschijnt – richt zich op drie gebieden: de populaties van meer dan tienduizend gewervelde soorten, de menselijke ecologische voetafdruk (consumptie van goederen, productie van broeikasgassen) en de bestaande biocapaciteit (de natuurlijke bronnen die we gebruiken om onder meer drinkwater en voedsel te produceren). “Er is heel veel data te vinden in dit rapport en dat kan overweldigend en complex lijken,” erkent Jon Hoekstra, werkzaam bij WWF. “Wat niet gecompliceerd is, zijn de duidelijke trends die we zien: 39 procent van de wilde dieren op het land is verdween, 39 procent van de wilde dieren in het water is verdwenen, 76 procent van de wilde dieren in zoet water is verdwenen en dat allemaal in de afgelopen veertig jaar.”

Het biologisch landbouwareaal in Europa is tussen 2003 en 2010 met 55% toegenomen. Dit blijkt uit een publicatie van de EU op basis van Eurostat-data. Ook is het aantal biologische landbouwbedrijven toegenomen met 50%. In Nederland blijft de groei van biologische landbouwgrond echter achter, daar ligt het aandeel op 2,7%. Tussen 2002 en 2011 groeide het biologisch areaal in de hele EU van 5,7 naar 9,6 miljoen hectare. In de 'oude' lidstaten groeide het biologisch areaal met 5% per jaar. De 'nieuwe' lidstaten die sinds 2004 deel uit maken van de EU zijn met een inhaalslag bezig; zij zagen het biologisch areaal jaarlijks met 13% toenemen. Van het totale landbouwareaal is nu 5,4% biologisch; op deze landbouwgrond wordt geen gebruik gemaakt van kunstmest en chemisch-synthetische bestrijdingsmiddelen.

Henk Tennekes (63) was werkzaam in het kankeronderzoek. Vijf jaar geleden ontdekte hij dat de neonics op insecten effecten hebben die vergelijkbaar zijn met kankerverwekkende stoffen. Hij publiceerde in wetenschappelijke bladen over zijn bevindingen. "Mijn conclusie was dat er geen veilige ondergrens is voor deze klasse van insecticiden, iedere blootstelling is te hoog. Ik heb toen al mijn bezorgdheid geuit over het risico van een breuk in de voedselketen. De pest is dat 90 procent van deze moeilijk afbreekbare middelen in het milieu komt, in het oppervlaktewater. Dat hebben de waterschappen inmiddels ook kunnen vaststellen. Van dat water leven vissen, vogels, vleermuizen, egels, amfibieën, reptielen, noem maar op. Als de vogels uit het boerenland verdwijnen, dan dondert op enig moment die hele voedselketen in elkaar. Ik waarschuw daar al jaren voor." Hij schreef een boek in 2010 over de gevaren van de neonicotoïden met de veelzeggende titel 'A disaster in the making', een naderende ramp. Nijmeegse biologen publiceerden in 2014 een onderzoek waaruit blijkt dat de 'neonics', zoals ze kortweg worden aangeduid, niet alleen schadelijk zijn voor bijen en hommels, maar ook voor de veldleeuwerik, de kleine karekiet, de gele kwikstaart en nog wat vogelsoorten. De eerste die het boek van Tennekes lovend besprak was de Rachel Carson Council, opgericht ter nagedachtenis van de Amerikaanse biologe Rachel Carson, die ruim een halve eeuw geleden 'Silent Spring' publiceerde.

Vier jaar lang heeft de zogenaamde Task Force on Systemic Pesticides op vraag van de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) de gevolgen van het gebruik van de nieuwe generatie van pesticiden onderzocht. Die expertengroep bestaande uit een dertigtal wetenschappers uit vijftien landen, heeft ruim achthonderd collegiaal getoetste wetenschappelijke studies doorgenomen en hun conclusies samengebracht in een Worldwide Integrated Assessment (WIA). Die wereldwijde integrale beoordeling besluit dat de zogenaamde systemische pesticiden niet alleen een ernstig gevaar vormen voor bestuivende insecten, maar ook voor talloze ongewervelde bodemdieren, zoals regenwormen en mijten, en evengoed voor gewervelde dieren zoals vogels.