Jongeren dommer door landbouwgif

Het zenuwgif imidacloprid, dat veel in de land- en tuinbouw wordt gebuikt, tast de ontwikkeling van de hersenen van nog ongeboren kinderen aan. De intelligentie kan daar onder lijden. Wetenschappers leiden dat af uit recent Japans onderzoek. Het gevaar voor het menselijk zenuwstelsel wordt volgens hen ernstig onderschat. De maximale norm moet duizend keer scherper.

Volgens toxicoloog Henk Tennekes en docent nieuwe risico s Jeroen van der Sluijs van de Universiteit Utrecht krijgen we in Nederland dagelijks tussen de een en twee milligram imidacloprid binnen via onder meer groente, fruit, aardappelen, rijst en thee.
Bij iemand van 70 kilo is het gif volgens de officiële EU-norm pas schadelijk bij 4,2 mg (0,06 mg per kilo lichaamsgewicht). Uit de bevindingen van het Japanse onderzoek (Tokio) leiden Van der Sluijs en Tennekes af dat de EU-norm duizend keer scherper zou moeten zijn. Veel imkers leggen al jaren een relatie tussen imidacloprid en bijensterfte. In Nederland sterft jaarlijks gemid-deld een kwart tot dertig procent van de volken. Er lijkt ook gevaar voor de mens te zijn, bleek vorig jaar. Amerikaans onderzoek wijst uit dat het binnenkrijgen van organofosfaat - ook een insecticide, maar minder sterk werkend op het menselijk zenuwstelsel dan imi-dacloprid - bij zwangere vrouwen de hersenen van de ongeboren vrucht negatief beïnvloedt. Zeven jaar later blijkt het IQ van de kinderen gemiddeld zeven punten lager te zijn. Canadese wetenschappers uitten voorts het vermoeden dat de ontwikkeling van alzheimer en parkinson kan worden versneld door neonicotinoïden, waar imidacloprid bijhoort.
Een kleine minderheid in de Tweede Kamer (72 stemmen) vroeg de regering vorig jaar vergeefs om het gif uit voorzorg te verbieden. De regering wacht een onderzoek van de Gezondheidsraad af naar de mate waarin omwonenden van tuinderijen aan het gif worden blootgesteld.
Uit het Japanse onderzoek blijkt dat het gif niet alleen bij bijen, maar ook bij zoogdieren een negatieve invloed heeft. Zenuwcellen in de kleine hersencellen bij ratten raken al bij minieme hoeveelheden geprikkeld, een aanwijzing dat het bij de mens soortgelijk uitpakt, zeggen Tennekes en Van der Sluijs.
Volgens Tennekes gaat het om een slopend gevaar voor het leervermogen en het geheugen bij jonge kinderen en mogelijk de ontwikkeling van genoemde ouderdomsziekten. ,,Je mag rustig concluderen dat we bezig zijn volgende generaties minder slim te maken, aldus een bezorgde Tennekes.

Bron: Gooi- en Eemlander, 9 maart 2012